Mashairi 100 ya Kihindi: Sherehe na Sikukuu

Imehaririwa na Abhay K., anthology, 100 Mashairi Makubwa ya Kihindi, ina kazi karibu haiwezekani ya kupunguza baadhi ya mistari inayogusa sana na wenzi kutoka kwa nchi kubwa na tajiri ya India.

Kusudi la Abhay kwa kufanya hivyo ni "kuchukua mashairi makubwa ya India ulimwenguni". Na anaanza kazi hii ya upendo kwa kuuliza swali kwenye akili za kila mtu:

"Ni nini hufanya shairi kubwa?"

Jibu lake linaonekana kuwa rahisi: “Je! hatua mimi ni mzuri kwangu. Inaweza kuwa uchoraji, kipande cha muziki, picha, shairi au kitu chochote chini ya jua. Sidhani kuna au kunaweza kuwa na ufafanuzi wa ulimwengu wa ukuu. ”

Kutukubali ujali wa hisia hii isiyoeleweka, anatuhimiza wasomaji kupata mashairi yetu wenyewe na badala yake tufanye nadharia zetu.

Walakini, kama antholojia zilizopo huenda, 100 Mashairi Makubwa ya Kihindi ni hatua ya kuvutia ya kuanzia. Na hakika Abhay ametufanyia kazi ngumu sana.

Mashairi yaliyochaguliwa kwa kitabu kilichochapishwa na Uhindi wa Bloomsbury kwa miaka 3,000 na lugha 27 tofauti. Hii ni kazi yenyewe kwa kuzingatia utofauti wa tajiri na mzuri wa Wahindi mashairi.

Abhay inajumuisha kila kitu kutoka Kibengali na Bhili kwa Sanskrit na Santhali na inazingatia karibu mila yote ya ushairi ya India. Kwa kufurahisha, anthology hutumia tu tafsiri za Kiingereza, na hivyo kujilenga kwa kizazi kipya cha Wahindi na diaspora pana kusoma na kufurahiya maneno ya mababu zao.

DESIblitz anaangalia kwa kina mada zingine muhimu na mashairi ambayo Abhay amechagua kwa nadharia hii anuwai.

Anthology ya Upendo

100 Mashairi Makubwa ya Kihindi iko katika kusonga zaidi wakati inaangazia tafakari zingine za ikoni kuhusu upendo. Mir Taqi Mir anatualika na kifungu chake cha ufunguzi, "Upendo huleta jasho dogo kwenye nywele zako / kama nyota zinazoandamana usiku wa manane."

Kisha tunaanza safari yetu kupitia hisia zisizo na mwisho za mapenzi yaliyokatazwa, mapenzi na mapenzi. Mashairi ya 66 hadi 76, haswa, ni pamoja na chaguzi kutoka kwa makusanyo makubwa pamoja na Chauraspanchasika.

Kuanzia karne ya 11, 'Mwizi wa Upendo' ni seti ya aya hamsini kutoka kwa mshairi wa Kashmiri, Kavi Bilhana. Kuna matoleo kadhaa ya uandishi wa Bilhana aliyefungwa gerezani juu ya mapenzi yake ya siri na Princess Yaminipurnatilaka.

Antholojia inajumuisha tatu za hizi. Na mashairi ya kuamsha huwasha hisia za msomaji mara moja.

Walakini, inafurahisha kuzingatia ni kwanini Abhay amechagua tu mishororo hii kati ya hamsini. Wote ni wazi sana katika maelezo yao ya kifalme mzuri wa "dhahabu-tinted" na "macho ya lotus" na "midomo ya poppy".

Halafu, tofauti na hamu tamu ya Chauraspanchasika, ni chaguzi kutoka Gathasaptasati. Imeandikwa kwa lugha ya Prakrit ya Maharashtra, inajumuisha mashairi 700 ya aya moja.

Mashairi haya ni wanawake wengi wanaozungumza juu ya maisha katika vijiji vya India wakati wa karne ya tatu na ya tano. Inaonyesha mtazamo wa kweli na wa kila siku wa mapenzi, kamili kwa msomaji wa kisasa kuhusika nayo wakati akiangalia yaliyopita.

Katika chaguzi, kuna ukweli mkubwa kama "Umbali huharibu upendo / Vivyo hivyo ukosefu wake". Vipengele hivi pamoja na onyesho la kuchekesha la mwanamke anayejifungua akiwaambia marafiki zake "Sitamruhusu / Aniguse tena" tu kusikia kicheko. Chochote kicheko cha marafiki kinaweza kumaanisha, hii labda ni hali inayojulikana zaidi kwetu kuliko kifalme na mpenzi wake wa siri.

Kwa wengi wetu, ni jambo la kushangaza kugundua jinsi mashairi ya zamani yanahisi kuwa ya kawaida na muhimu katika kufahamu jinsi upendo unavyoweza kufadhaisha.

Masuala ya Jamii

Antholojia inaepuka jaribu la kushirikisha tu mashairi muhimu ya kihistoria. Inasherehekea sawa kazi za hivi karibuni, muhimu kwa umuhimu wa baadaye wa kitabu hiki.

Inatoa sauti kwa kila mtu kwani jamii za kikabila, Dalit, kike na LGBT kila moja inasema.

Kama Abhay anaahidi, muonekano ulioidhinishwa zaidi wa kike kwa wanawake pia unaweza kupatikana. Wanawake mara nyingi hukataliwa katika mashairi, kawaida huelezewa kwa macho ya kiume, lakini kuna mashairi ambayo huvunja ukungu huu.

Katyayani Champa inatuambia juu ya msichana ambaye "alikua / kati ya ndugu saba" na kama mtu anayebadilika kama mwanzi wa mianzi, anaingia ndani kuwa "kivuli cheusi" katika ndoto za baba yake.

Amefukuzwa nyumbani na kufa na majivu yake yametawanyika juu ya kijiji. Walakini, Champa anarudi akitabasamu kati ya magugu ya cactus ambayo hukua "peke yake na hayaogopi" nje ya kila mlango.

Katika nchi inayojulikana kwa kukataa wasichana kwa kupendelea wavulana, ni ngumu kutofikiria juu ya maswala ya siku za kisasa wakati wa kusoma shairi hili.

Kama mshairi, Katyayani kawaida huharibu maandishi ya kitamaduni katika ushairi wake. Badala yake, hubadilisha ujumbe wa misogynist na uhakiki wa kike wa mfumo dume.

100 Mashairi Makubwa ya Kihindi haina aibu mbali na masomo magumu pia. Katika Gopal Honnalgere's Jinsi ya Kulainisha Jozi La Chappal Mpya, mtu anaonya msomaji kuweka "chappals" zao, yaani wafanyikazi mbali. Hii ni kwa sababu ya hofu kwamba "wanaweza kujua kuhusu / siku ya uhuru, satyagraha, / likizo, saa za kazi, mshahara wa chini na ufisadi".

Hili ni shairi lenye nguvu na linaonyesha jinsi mashairi yanaweza kutumika kama ufafanuzi wa kijamii na kwa kweli kuwa wito wa kuchukua hatua. Wakati shairi linaweza kushughulikia wavivu na mafisadi, mwishowe linawahimiza "chappals" au wafanyikazi wa kawaida kusimama kwa hasira.

Shairi linamalizia na ujumbe mzito, wa kudumu wa: "Sasa wao ni wafanyikazi wazuri walioshinda tayari kwa kufanya kazi wakati wa ziada / Kwa miguu yako iliyonona."

Walakini, ni "mfanyakazi" ambaye huondoa ujumbe wa mwisho kutoka kwa visingizio chini ya kisingizio: kamwe usitoe kwenye utii huu.

Wakati bado kuna usawa mkubwa sana katika jamii ya Wahindi, huu ni ujumbe muhimu. Kwa wale ambao bado wanaishi katika umasikini mbaya, bado ni muhimu kutokukata tamaa.

Baadaye ya India

Kuna mada moja ambayo mhariri Abhay K. anashindwa kutaja katika utangulizi wake: matumaini. Kuchanganya mandhari ya maswala ya kijamii na mhemko wa kupenda ulioingizwa katika mashairi, India ya kisasa inaunda kitambulisho chake cha kipekee.

Baada ya yote, tunapofikiria juu ya mashairi makubwa ya India, hakika tunapaswa kutazama siku za usoni pia?

Abhay K. anazungumza juu ya kuokota mashairi yanayotusonga na Kabariwala na Kavita A. Jindal inaonekana chaguo kamili.

Moja ya mashairi machache katika mkusanyiko ambayo yangeandikwa kwa Kiingereza kwa asili, mtu huyo huzungumza na kabariwala, au muuzaji wa chakavu na chakavu. Anazungumza juu ya kwenda, mahali pengine kuna "upendo wa bure" kama England ambapo hatakuwa kabariwala.

Shairi hilo linajulikana kwa kichwa chake kidogo kinachohusiana na Delhi, 1975. Baadhi ya wasomaji wanaweza kufikiria Dharura ya Indira Gandhi mnamo 1975, lakini Kavita A. Jindal anamwambia DESIblitz juu ya msukumo wa shairi lake:

"Kabariwala inategemea tukio la kweli kutoka 1975. Nilikumbuka miaka kadhaa baadaye na sikujua ni nini kilisababisha wazo hilo, lakini hii mara nyingi hufanyika na kumbukumbu za utotoni.

"Maneno yake 'upendo wa bure' labda yalikwama kichwani mwangu ingawa sikujua kabisa hiyo inamaanisha nini. Ilikuwa mazungumzo ya kawaida ya wakati huo. Nadhani katika siku hizo 'upendo wa bure' inaweza kuwa jambo kubwa kwa kijana. ”

Kavita anaendelea:

"Ni picha ya wakati fulani. Msisimko wa mtu kuvunja pingu na vizuizi kwa kuondoka kwenda mahali pengine mpya ambapo wanaweza kuwa wao wenyewe. Hii ni kazi ya kubahatisha kwa upande wangu, lakini kabariwala lazima ingekuwa na matumaini na ndoto na ilifurahi kupata nafasi ya kuhamia England.

“Matumaini yangu kwake ni kwamba alifanya kazi kwa bidii na alizawadiwa vizuri. Labda alipata hadhi bora.

"Jinsi nyakati zimebadilika imeonekana wazi katika sentensi" kwa wageni / hawasudii mambo ya zamani. ' Nchi za Magharibi zilionekana kuwa tajiri vya kutosha kuwa fujo lakini ningependa kusema kwamba India ina utamaduni wa kutupa sasa. Matumaini yangu ni kwamba wasomaji watafakari juu ya sehemu hiyo ya shairi pia - ni nani anayetumia tena, ambaye hana; nini kinasindika tena na wapi?

"Mwishowe, ni shairi kuhusu utoto na maswali ya wasio na hatia (labda ya ujinga na ya kuumiza) watoto huuliza: 'Je! Utakuwa kabariwala hapo?'”

Kavita anafufua hatua ya kitambaa kinachobadilika kila wakati cha India. Shairi linaweza kuonekana kuwa karibu na wakati wetu kuliko wengine, lakini India imekuwa kama magharibi kwa miaka 40 iliyopita. Bado, wakati wa majadiliano yetu juu ya tofauti kati ya shairi lake na zingine, Kavita anaonyesha jinsi shairi hilo linavyodumisha ladha ya 'Desi', na haswa urithi wake wa India:

“Tofauti labda ni katika hali mbaya na mtindo. Shairi hili ni lisilo rasmi na la mazungumzo, lakini limefungwa na fomu kali ambayo nimeipa.

“Kuna hotuba ya moja kwa moja ya kiujenzi, lakini ina maana bila tafsiri. Kwa mfano, mimi hutumia maneno 'kwenda nje,' ambayo sio ya kimfumo ikiwa mtu alikuwa akifanya usafi kwa Kiingereza, lakini ndivyo tu kabariwala alivyozungumza.

"Katika densi na tempo, shairi linashikilia mbili zangu lugha, Kiingereza na Kihindi. Inaweza kusababisha shauku kwa msomaji ambaye hajui Kihindi.

“Kabariwala ni nini? Ikiwa ningepeana jina la shairi 'muuzaji wa chakavu' lisingeleta picha za mitaa wala haki kwa aina zote tofauti za kabariwala tulizo nazo nchini India.

"Hii ni moja ya mashairi ambayo lugha mbili ni za asili na kwa umoja zimeunda nzima ya kuvutia, ingawa juu ya uso shairi liko katika lugha moja. Harambee kama hiyo haifanyiki mara nyingi, kama vile ningependa ifanyike. ”

Ni kweli sana kwamba harambee kama hiyo ya mashairi na lugha inaweza kuwa ngumu kufikia. Kwa kweli, Abhay K. katika 'Ujumbe wake wa Mhariri', anataja kwamba mashairi kadhaa kama vile Rashmirathi usionyeshe katika antholojia kwa sababu ya kutoweza kutafsiri.

Lakini kwa ujumla, 100 Mashairi Makubwa ya Kihindi inafanya vizuri kuteka pamoja utofauti mwingi wa historia ya India.

Mashairi mengine yanatukumbusha juu ya mawe ya kugusa ya kitamaduni katika mashairi ya India. Chukua kazi mashuhuri kama karne ya 7 au 8 Amarusataka, kwa mfano, na Sringara yake au erotic na mapenzi ya kimapenzi. Kwa kweli, 100 Mashairi Makubwa ya Kihindi ni mahali pazuri kwa safari ya kwanza kuingia kwenye maji ya kina cha mashairi ya India.

Iliyopangwa kwa jina badala ya mshairi au mpangilio wa mpangilio, tunakumbushwa hali ya ushairi isiyo na wakati. Mkazo basi ni juu ya ubunifu wenyewe badala ya waundaji wao.

Na ni ajabu kuona jinsi tunaweza kupata mistari inayojulikana kutoka kwa washairi mashuhuri kama Kabir, Ghalib, Amir Khusrau, Rabindranath Tagore na Shakti Chattopadhyay katikati ya zingine zisizojulikana.

Sauti za wale vijana na wazee, hutuchochea na wote vipele au ladha, zaidi ya Sringara. Tunacheka na ucheshi wa kijanja kabla ya ubeti mwingine kutuhamasisha.

Lakini labda ustadi halisi wa antholojia ni kuthamini zamani na kunasa kitu cha baadaye cha India.

Kwa kweli, India sio tu vijiji vidogo na Maharajas tajiri tena. Ni majengo marefu na watafutaji matamanio wa kiburi, wanajivunia utambulisho wao wa Asia katika maisha mapya nyumbani na nje ya nchi.

Ikiwa ni upendo na shauku inayojulikana ulimwenguni kote kutoka kwa mashairi yetu ya zamani na Kama Sutra au mashairi ya mashavu ambayo huchukua ucheshi huo wa Desi kama vichekesho vya Sauti, antholojia inaonyesha utajiri wa kihisia wa India kuwa wa kawaida kwa miaka yote.

Kugonga hisia za wakati wote za jamii zake zote tofauti, 100 Mashairi Makubwa ya Kihindi ni karamu ya kihemko. Moja ambayo ni tajiri na ladha kama India yenyewe.

Iliyochapishwa mnamo 10th Februari 2018, anthology inapatikana kununua kwenye Amazon sasa.